Paménta Tilu Rupa

Jaman baheula aya hiji jalma anu hirupna malarat rosa. Carékna dahar isuk henteu soré téh lain bobohongan. Ari pagawéanana sok buburuh ngangon domba batur. Sanajan digawéna kacida getolna, tapi hasilna teu kungsi mahi, jajauheun kana cukup. Da puguh ukur buburuh. Ari buruhanana dina sataun téh paré 50 geugeus, ditambah ku bekel dahareun mun rék ngangon.

Demi dununganana jalma beunghar kacida. Tapi korétna kabinabina, jaba licik. Ka pangangon téh ngan minteran baé. Saupama anu ngangon domba rék ngangon ka pangangonan, ibekelanana téh ngan sangu baé jeung uyah sambel. Arang langka pisan dibéré deungeun sangu anu ngareunah.

Mun geus usum panén, nu ngangon téh dibéré pare buruhanana téa. Tapi paréna téh dipilihan anu gambrang pisan. Atuh barang dijual téh hargana teu sakumaha. Teu mahi pikeun meuli baju-baju acan. Munasabah baé mun tukang angon téh papakéanan geus rubat-rabét, siga nu gélo baé. Lajengkeung Macana

Lando Si Landak Cucuk

Lando Si Landak Cucuk
Lando si Landak ngacungkeun cucuk-cucukna anu sareukeut. “Awas lamun aya anu wani miheulaan, ku kuring bakal dicocog ku ieu cucuk!” ceuk manéhna
Cuk! Lando nyocogkeun cucukna basa ngadéngé aya léngkah suku ditukangeunna.
“Aduh!” Anu ka cocog ku cucuk Lando ngajerit bakating ku nyeri.

Lajengkeun macana

Rusiah Kebon Pa Soleh

Rusiah Kebon Pa Soleh
Geus lila Fahri jeung babaturanna panasaran ku kebon Pa Soleh. Kebon Pa Soleh téh sakurilingna di pager ku anyaman awi nepi ka anu ngaliwat ka hareupeunna moal bisa ningali ka jero. Lain ngan saukur di pager, di hareupeun panto pager ogé aya tulisan “Dilarang masuk/Berbahaya”.
“Din, Van, anéh teu ningali kaayaan kebon Pa Soleh? Kunaonnnya kebon ieu berbahaya?” Ceuk Fahri ka babaturanna basa ngaliwat ka kebon éta.

Lanjengkeun Macana